W swoich podróżach po Europie zauważyliście pewnie kolorowe plakietki na przedniej szybie mijanych, czy zaparkowanych pojazdów. Dla waszego wyjaśnienia, są one bardzo istotnym elementem warunkującym bezstresowe spędzenie naszego wolnego czasu w trakcie podróży.
O czym więc mowa!? Mowa, o plakietce ekologicznej.
W tym wpisie skupię się wyłącznie na dwóch krajach Francji i Niemczech. Zdaję sobie sprawę, że jest wierzchołek góry lodowej. Będę ten temat rozszerzać w miarę zdobywania wiedzy i doświadczenia w zakresie przyjętych rozwiązań w innych krajach.
Niemiecka plakietka ekologiczna
Niemiecka naklejka ekologiczna weszła w życie z dniem 01.01.2008 r. Jest obowiązkowa w niemieckich strefach niskiej emisji (Umweltzone) dla wszystkich samochodów osobowych, ciężarowych i autobusów. Plakietka została podzielona na 3 różne kolory, czerwony, żółty i zielony, w zależności od klasy EURO. Stopniowo przepisy ponad 80 stref stały się bardziej rygorystyczne. Skutkiem tego w prawie wszystkich niemieckich miastach dozwolony jest wjazd jedynie z zieloną plakietką ekologiczną. Od 2018 r. dodano dodatkowe strefy zakazu jazdy z silnikiem diesla, które wykluczają starsze diesle z niektórych tras i obszarów. Tutaj zielona plakietka ekologiczna nie jest już wystarczająca.
W dniu 25 września 2015 r. została uchwalona niemiecka ustawa o promocji mobilności elektrycznej, która zapewnia pojazdom elektrycznym i hybrydowych dodatkowe korzyści. Dzięki temu pojazdy elektryczne zarejestrowane w Niemczech, mogą otrzymać własną, specjalną tablicę licencji elektronicznej. Natomiast pojazdy nie zarejestrowane w Niemczech mogą nabyć E-plakietkę, aby i one mogły korzystać z zalet i przywilejów, takich jak jazda na ekologicznych i autobusowych pasach ruchu oraz bezpłatne parkowanie.
W wielu miastach wjazd do centrum jest dozwolonych dla pojazdów posiadających co najmniej zieloną plakietkę ekologiczną, dotyczy to również obcokrajowców.
Francuska plakietka ekologiczna
Francuska plakietka pojawia się w wyniku uchwalenia ustawy o transformacji systemu energetycznego, a w szczególności jej celów w zakresie zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza we Francji.
Celem jest zmniejszenie emisji i zanieczyszczeń powietrza, promowanie nowych i energooszczędnych pojazdów oraz stopniowe wykluczanie z ruchu starych i zanieczyszczających środowisko pojazdów. Francuska plakietka środowiskowa ma na celu przede wszystkim redukcję emisji tlenków azotu (NOx) i cząstek stałych.
Z dniem 01.07.2016 r. wprowadzono obowiązek posiadania „Certificat qualité de l’Air” na pojeździe w celu umożliwienia jazdy w strefie ekologicznej Paryża. Wkrótce inne miasta i gminy, takie jak Grenoble, Lyon, Lille, Strasburg i Tuluza poszły w ślady Paryża i wprowadziły podobne regulacje na swoim terenie.
Francuska plakietka występuje w 6 kolorach powiązanych z normą EURO, chociaż jej bezpośrednio nie odzwierciedla. Mój kamper wyposażony w silnik diesla z normą EURO 5 posiada żółtą plakietkę 2.
Skąd wziąć plakietkę ekologiczną?
Najprostszym rozwiązaniem jest skorzystanie z elektronicznej formy jej pozyskania. W obu przypadkach zarówno w Niemczech, jak i we Francji istnieje taka możliwość. W przypadku Niemiec proces uzyskania plakietki można zrealizować poprzez stronę berlińskiego Państwowego Urzędu ds. Cywilnych i Regulacyjnych (LABO).
Do wypełnienia wniosku będziesz potrzebować nr rejestracyjnego pojazdu oraz zdjęcia dowodu rejestracyjnego z danymi technicznymi pojazdu. Koszt usługi 5,95€. Czas oczekiwania około tygodnia. Metoda płatności karta kredytowa (Visa, Mastercard), Paypal.
W przypadku Francji proces uzyskania plakietki ekologicznej można przeprowadzić z wykorzystaniem oficjalnej strony internetowej Crit’Air.
Tu przygotuj się na dłuższe wpisywanie. Będą potrzebne dane dotyczące roku produkcji, pierwszej rejestracji, VIN pojazdu, normy EURO i jeszcze kilka. W końcu i tak trzeba będzie jeszcze dołączyć zdjęcie dowodu rejestracyjnego. Koszt usługi 4,76€ dla pojazdu z rejestracją zagraniczną. Czas oczekiwania około tygodnia.
Kolejnym źródłem pozyskania nalepki może być internetowy sklep Polskiego Związku Motorowego, dedykowane strony internetowe lub jeden z popularnych serwisów sprzedażowych. Koszt i opłacalność musisz ocenić sobie sam.
Nie spotkałem się z inną możliwością pozyskania plakietki francuskiej niż przez oficjalny urząd. Być może jest to podyktowane tym, że plakietka jest bardziej skomplikowana w przygotowaniu. W przeciwieństwie do niemieckiej dane na niej są drukowane i nanoszony jest kod QR.
Czy warto mieć plakietkę ekologiczną?
Pewną przestrogą może być przypadek opisany w poniższym artykule. Jak widać poruszanie nawet pojazdem elektrycznym nie zwalnia od posiadania plakietki ekologicznej.
Kary za brak plakietki może nie są wygórowane, ale znam ciekawsze sposoby spożytkowania tych środków finansowych. W przypadku Niemiec za brak naklejki nakładana jest grzywna w wysokości 100 €.
Z kolei we Francji w przypadku braku lub używania fałszywej plakietki obowiązują kary grzywny zależne od typu pojazdu. W przypadku kamperów traktowanych jako samochody osobowe grzywna zaczyna się od 68,00€ . Jeżeli mandat nie zostanie uiszczony najpóźniej w ciągu 45 dni, wówczas wzrasta do kwoty 180,00€.
Uwierzcie mi, szkoda nerwów i naszych pieniążków, które można spożytkować na cele wycieczkowe.
Przyznaję jednak w tym miejscu, że jeżdżąc przez kilka lat nie miałem żadnych nieprzyjemnych zdarzeń związanych z plakietkami ekologicznymi. Może dlatego, że je mam.
Więcej szczegółów na temat zielonych stref możesz uzyskać np. ze strony internetowej Green Zones.
Wskazówki
Obie plakietki, zarówno niemiecka, jak i francuska występują na papierowym podkładzie. Stąd w przypadku dużej wilgotności w kamperze, skraplania się wody na zimnej szybie czołowej mogą się dziwnie zachowywać. Proponuję zastosować transparenty podkład, który zabezpieczy plakietki przed oddziaływaniem niekorzystnych warunków.