Rano dopiero przekonujemy się jakie są skoki temperatury w tym miejscu. Dzień wcześniej po przyjedzie było słonecznie i temperatura na plusie. W nocy temperatura spada znacznie poniżej zera. Wahania wynoszą prawie 20 stopni. Na szczęście nasze ogrzewanie daje radę. Chociaż zaczynam obawiać się o akumulator zabudowy. Nigdy nie miałem tak mało prądu po jednej nocy. Liczę na słoneczko w ciągu dnia i naszą darmową elektrownię na dachu, czyli zamontowany panel słoneczny.
Sentier de l’Imbut
Podziwianie wąwozu, to nie tylko oglądanie go ze zbocza. Najlepszą formą zwiedzania, jest jego przejście. Dlatego też naszym dzisiejszym celem jest sentier de l’Imbut. Ścieżka biegnie samym dnem kanionu i umożliwia podziwianie wąwozu z innej perspektywy. Wejście na ścieżkę znajduje się w pobliżu naszego parkingu. Wyjście natomiast stanowi jednokierunkowa sentier Vidal.
Ze ścieżki de l’Imbut można jeszcze przejść na drugą stronę rzeki Verdon w kierunku Chalet de la Maline po przerzuconej metalowej kładce.
My idziemy z biegiem rzeki. Trzeba przyznać, że ścieżka jest bardzo urozmaicona. Raz idzie prawie brzegiem rzeki. Innym razem oddala się i wznosi kilka metrów nad nią, żeby następnie stać się ścieżką przebitą w skale z uchwytami do asekuracji. Każdy znajdzie coś dla siebie.
Zdjęcie. Uchwyty, wykute stopnie, ścieżka, a wszystko to w niepowtarzalnej scenerii.
Po drodze mijamy rumowisko skalne Le Styx, pod którym rzeka Verdon prawie znika.
Cały czas jednak trzeba mieć świadomość, że znajdujemy się w obszarze oddziaływania zapory wodnej i poziom wody może się zmieniać. Przypominają o tym rozstawione systematycznie tablice ostrzegawcze.
Sentier Vidal
Ciekawe jest również wejście ścieżką Vidal, która biegnie po prawie pionowej skale. Ścieżka dobrze przygotowana do pokonywania. Wyposażono ją w stopnie, klamry i uchwyty we wszystkich tych miejscach, w których można czuć się niepewnie. Przeżycia w trakcie jej pokonywania są niepowtarzalne.
Zdjęcie. Po lewej ten jaśniejszy ślad na pionowej ścianie to ścieżka Vidal. Po prawej w trakcie przejścia.
Według opisów sentier Vidal pierwotnie służyła jako droga ewakuacji dla robotników pracujących na dnie kanionu w przypadku nadejścia wysokiej wody.
Po zejściu ze ścieżki Vidal robimy krótki odpoczynek i wracamy ścieżkami po przeciwnej stronie drogi do kampera.
Podsumowanie
- Koszt postoju: 0,00€.
- Trasa wycieczkowa: sentier de l’Imbut – 7,7 km. Wznios / spadek 593 m.
- Wrażenia: niepowtarzalne.
Wskazówki
- Poszukaj i zapoznaj się z aktualnymi informacjami na temat sentier de l’Imbut i Vidal, żeby nie być zaskoczonym na miejscu. Są one często zamykane z różnych przyczyn.
- Zejście ścieżką Vidal jest zabronione. Ścieżka jest jednokierunkowa.
